الگوهای برآورد رطوبت متوسط روزانه در ناحیه کوهستانی ايران
دسته بندي :
فنی و مهندسی »
کشاورزی و زراعت
¬چكيده: روش مرسوم برآورد میانگین رطوبت¬نسبی روزانه معدل¬گيري از رطوبت¬نسبی ساعتهای استاندارد (6:30،12:30،18:30) است. منحنی رطوبت¬نسبی روزانه چولگی دارد ومتقارن نیست. بنابراين استفاده از ضرایب مساوی برای برآورد متوسط روزانه دقیق نیست. همچنین فقط رطوبت-نسبی نیمی از شبانه¬روز دراین روش¬ها درنظر گرفته می‌شود. افزون براین منحني¬های رطوبت¬نسبي¬روزانه به¬شرايط اقليمي (خوشه¬بندی) و ماه نیز وابسته است. 149 ایستگاه¬ همدید ایران مطالعه شد. ابتدا خوشه بندی ایران برای تعیین ناحیه¬های همگن و همنوا با نه عامل هوا و اقلیم شناسی در دسترس (دما، بارش، تبخیر، رطوبت نسبی، دامنه تغییرات دمای سالانه، ارتفاع ایستگاه و سه نمایه اقلیم¬بندی دومارتن، ایوانف و تورنت¬وایت) انجام شد. روش افرازی میانه محور با سه خوشه (نوارساحلی، کوهستانی و بیابانی-نیمه¬بیابانی) به ¬حجم¬های42، 60،48 به¬دست آمد. این مقاله ناحیه کوهستانی را انتخاب و الگوهایی جدید برای برآورد رطوبت نسبی روزانه ارائه داده است. چون حجم داده های خوشه کوهستانی زیاد است ناچار به استفاده از طرح نمونه¬گیری سیستماتیک دوری شد. الگوهای مختلف رگرسیونی خطی و غیرخطی (خطی¬پذیر) بر داده¬های ساعتی برازش و الگوهای برتر در ماه¬های مختلف و سالانه انتخاب شدند. واسنجی و مقایسه الگوهای ارائه شده دراین مقاله با الگوهای مرسوم قدیمی نشان از دقت بیشتر الگوهای ارائه شده در این پژوهش دارد. معیار مقایسه میانگین مربع¬خطا است. متغیرهای مورد استفاده در الگوهای رگرسیونی رطوبت نسبی روزانه عبارت انداز: رطوبت نسبی ساعتی، معدل واقعی رطوبت¬نسبی روزانه. معدل رطوبت نسبی روز قبل، دمای حداکثر، حداقل و میانگین روزانه و بارش روزانه.