بررسی جغرافیا و فرهنگ و آثار استان کرمانشاه

دسته بندي : علوم انسانی » جغرافیا
مقدمه
ايران مرز پرگهر و مهد تمدن نشاني از عشق و هنر و جاودانگي دارد و در اين ميان كرمانشاه سرزمين عشق و دلاوري و صلابت، سند افتخار مردمي است كه چون زاگرش استوار ايستاده اند. استان كرمانشاه با وسعتي برابر 25/24434 كيلومتر مربع در غرب ايران واقع شده است. كرمانشاه با چشم اندازي بديع، كوههاي سر به فلك كشيده، سرابهاي بر آب و رودهاي خروشان و غارهاي اعجاب انگيز، طبيعتي بكر و آثار تاريخي ارزشمند همچون نگيني در غرب مي درخشد.
ميراث فرهنگي سند هويت ملي هر ملت محسوب مي شود طيفي گسترده دارد به طوريكه تمامي دستاورهاي انسان را در طول تاريخ در بر مي گيرد. مسلماً آثار به جا مانده از دوران گذشته كه حاصل بازتاب انديشمندانه ذهن و خلاقيت و ابداع و ابتكار بشر است، تنها مداركي اند كه به واسطه ي آن ها مي توان چگونگي تمدن، آداب و رسوم و در نهايت روند تحول را مورد تحليل قرار داد. استان كرمانشاه هم كه وارث آثار بسياري همچون كتيبه ي بيستون و طاق و بستان و… است به واسطه ي آن ها گذشته ي خود را به ديگران بيان كرده است.
اين استان از گذشته تا حال مورد توجه نويسندگان بسياري قرار گرفته است. سازمان ميراث فرهنگي گردشگري استان هم فضاي مناسبي را براي گردشگران و بازديدكنندگان فراهم آورده است.
اين كتاب با معرفي هر شهرستان، آثار طبيعي و تاريخي مربوطه را معرفي كرده است. هدف اصلي اين تحقيق مربوط به فعاليت كتاب درسي جغرافيا 2 مي شود كه در نوروز 1385 به انجام رسيد.


شهرستان كنگاور
شهر كنگاور مركز شهرستان كنگاور در 94 كيلومتري شمال شرق كرمانشاه و در مسير راه اصلي همدان- كرمانشاه واقع شده است. اين شهر با ارتفاع 1500 متر دروازه ورودي استان مي‌باشد.
براي نخستين بار در تمدن آشوري از كنگاور به نام كن كبير ياد شده است. همچنين ايدور خارا كسي در سال 37 ميلادي از كنگاور عبور كرده و از آن با نام كنكبار ياد كرده است . وي از معبدي در اين شهر براي نيايش الهه آرتميس ياد مي‌كند. پس از آن تا سال سوم هجري در مورد اين شهر سخني به ميان نيامده است ولي از اين زمان مورخان از اين شهر به نام هاي كنكور- كنگوار و قصر اللصوص نام برده اند. شهرت كنگاور از آغاز تا امروز شايد به خاطر بناي سنگي به نام معبد آناهيتا كه در مركز شهر قرار دارد بوده است. از ديگر آثار اين شهرستان ميتوان به امام زاده ابراهيم، امام زاده سيد جمال الدين، سراب كبوترلانه، سراب ماران، سراب خش، معدن جل مران، تپه ي گويدين و پل كوچه را نام برد.
معبد آناهيتا:
در كنگاور بر بلندي يك صفحه ي سنگي بقاياي بناي عظيمي هنوز خودنمايي مي‌كند. نام اين بنا پيش از اسلام از «آناهيتا» ايزد و فرشته نگهبان آب فراواني و بركت برگرفته شده است قدمت بنا را برخي به دوران اشكانيان مي رسانند. طبق كاوش هاي علمي معماري، معبد از هنر هخامنشي مايه گرفته است. بناي اصلي معبد چهار ضلعي است و طول ديوارهاي آن 230 متر است. قطر اين ديوارها در بيشتر نقاط به 18 متر مي رسد. پلكان اصلي بنا دو طرفه و چسبيده به ديوار است. اختلاف پست ترين تا بلند ترين نقطه ي بنا حدود 30 متر است كه به صورت پله پله و شبيه به بناهاي هخامنشي طراحي شده است. در پاي ديوار شرقي بنا يك گورستان صخره اي مربوط به دوران پارتي كشف شده است.