بررسی روستای برسیان

دسته بندي : علوم انسانی » جغرافیا
توانمندیهای طبیعی و انسانی روستای برسیان
توانمندیهای هر منطقه تحت کنترل عوامل مختلفی است، توانمندیهای طبیعی را نوع آب وهوا و خاک کنترل می کند و توانمندیهای انسانی را کثرت و میزان سواد و تخصص جمعیت آن منطقه تحت کنترل دارد.
قرارگرفتن روستای برسیان در منطقه حاشیه کویر و تأثیر آب وهوای کویری بر آن و عدم وجود رودخانه ای دائمی( بجز سهمیه کمی از رودخانه زاینده رود) در این مناطق از توانائیهای طبیعی آن کاسته است. ولی با این حال استعداد و توانائی های روستای برسیان را درزمینه کشاورزی و تنها در شاخه زراعت می توان مورد بررسی قرار داد. زیرا بنابر دلایلی چون عدم وجود امکانات فنی و تخصصی و عدم سرمایه گذاری در شاخه های دیگر. کشاورزی در این منطقه تنها در زمینه زراعت و آن هم بصورت سنتی انجام می گیرد.
میزان اراضی قابل کشت در این روستا حدود 1500 هکتار می باشد که تنها سالانه 50 هکتار آن زیر کشت مجدد می رود. و آن هم در صورت وجود آب کافی شیوه کشت اراضی این روستا به علت کمبود نزولات آسمانی قاعدتاً بصورت آبی می باشد. و همه این موارد حکایت از ضعف توانمندیهای این روستا در تنها زمینه مهم فعالیت اقتصادی مردم این روستا یعنی زراعت دارد.
محصولات کشاورزی روستا شامل گندم، جو، ذرت، و به میزان کمی سیفی جات می باشد. باتوجه به نیاز مردم کشور به این محصولات و نیز وجود زمینهای قابل کشت دراین روستا واضح است که می توان با جذب سرمایه های داخلی و ایجاد امکانات تخصصی و تخصیص بودجه های دولتی به میزان کشت این محصولات افزوده و بر توانائیهای کشاورزی این روستا رونق دوچندان داد.
البته در سالهای اخیر طرح های توسعه کشاورزی از جمله اصلاح اساسی شبکه آبرسانی( کانال کشی) فعالیتهای اساسی ترویجی و آموزشی و طرح مشارکت مردمی در این فعالیتها صورت گرفته است.
روستای برسیان از نظر دامداری بر دو نوع تقسیم می شود:
الف) دامداری سنتی: که هر خانه روستایی چند رأس اعم از گوسفند، بز، گاو، گوساله و نیز تعدادی که جنبه اقتصادی مهمی ندارند و تنها جهت رفع مایحتاج ساده و اولیه هر خانوار در روستا از آنها استفاده می شود.
ب) دامداری متمرکز یا صنعتی: که در اطراف روستای برسیان وجود دارد و تعداد آن حدود 10 واحد می باشد. و شامل 2 واحد مرغداری، 2 واحد گاوداری و 6 واحد آن مربوط به پرورش گوسفند است. باید متذکر شد که این دامداریها مربوط به اهالی روستا نبوده و توسط افراد دیگر اداره می شوند. این روستا در سال 1365 دارای 4200 رأس گوسفند و بز و حدود 300 رأس گاو و گوساله بوده که درسال 1375 این تعداد به ترتیب به 4600 و 320 رأس افزایش یافته است. با احتساب موارد فوق در سال 1380 این روستا به دو صورت دارای دام می باشد. اول بصورت انفرادی و سنتی و دوم بصورت صنعتی که مربوط به افراد غیرروستایی است.
سطح کل باغات روستا 140 مترمربع است که بصورت باغچه ای و اطراف جاده اصلی واقع شده است .
توانمندیهای انسانی روستا:
روستای برسیان شامل 485 خانوار می باشد که غالباً به فعالیت در زمینه کشاورزی مشغولیند و در سایر موارد 5 خانوار از کارهای دولتی 100 خانوار از کارگری و حدود 30 خانوار از کار آزاد و خرید و فروش ارتزاق می کنند. جمعیت روستا طبق آخرین سرشماری 1557 نفر می باشد و حدود 25% اهالی هم اکنون بیکار و در جستجوی شغل می باشند.
زنان و دختران غالباً خانه دارند و بخشی از آنها در زمینه هنرهای دستی از جمله قالیبافی فعالیت می کنند.
همانطور که در مقدمه این بخش ذکر شد توامندیهای انسانی هر منطقه متأثر از جمعیت و میزان تخصص وسواد آنان می باشد.
از لحاظ کثرت نیروی جوان روستای برسیان در موقعیت خوبی قرار دارد. ولی بنابر دلایلی چون عدم بروز امکانات آموزشی و تخصصی کافی این نیروی بالقوه به نیروهای فعال و بالفعل و مؤثر در اقتصاد و رونق روستا تبدیل نشده است. جمعیت بی سواد روستا خیلی کم است ولی افراد باسواد نیز تنها در حد دیپلم به تحصیل پرداخته اند.
نسبت جنسی در روستا در سال 1375 از مجموع 795 نفر مرد و 752 نفرزن حدود 9/100 بوده و در سال 1380 از مجموع 787 نفر مرد و 770 نفر زن در حدود 2/102 بوده است.
در مورد سایر توانمندیها در روستای برسیان می توان به موارد زیر اشاره نمود:
صنایع: در روستای برسیان دو نوع صنعت موجود است:
الف: ساختمان سازی و کارگری ساختمان: که در این روستا تعداد حدود 35 نفر را بخود مشغول داشته است و در ساخت وساز ساختمانهای نوساز روستا و نیز روستاهای اطراف مشغول به فعالیت می باشند.
ب: صنعت قالیبافی: که اکثریت زنان روستایی( اعم از خانه دار، محصل، پیر و جوان) را به خود مشغول نموده و تعداد انها در حدود 344 نفر می باشد و برروی 317 دار قالی فعالیت دارند. دارهای قالی اکثراً بصورت منفک و جداگانه در خانه های روستایی موجود است و روستا به صورت متمرکز دارای کارگاه مشخصی نمی باشد اما آنچه مورد توجه است تأثیر بسزایی است که این صنعت در وضعیت اقتصادی هر خانوار بازی می کند زیرا تمامی خانه ها و اهالی خانه ترجیح می دهند در کنار امور کشاورزی و یا خدماتی به امر قالیبافی نیز بپردازند و از آن بعنوان یک منبع اقتصادی بهره مند گردند.
عمده قالیهای بافته شده در این روستا در ابعاد هشت تایی و 12 متری با کچک ترنج و نقشه نائینی است که درآمد بسزایی را عاید هر خانوار می کند اکثریت قالیهای را افراد غیرحرفه ای و قالیهای 12 متری را قالیبافان مجرب می بافند.