احتمالا بسیاری، هنگام مشاهده ی هواپیما و هلیکوپترها یا حتی شناورها ، به لوله ای برآمده از دماغه یا زیر بال برخورده اید. این تیوب که در نگاه اول، لوله ی هواشناسی در نظر گرفته میشود. در واقع وسیله ای برای اندازه گیری فلوی جریان هوا یا مایعات هست که کاربرد زیادی در هوانوردی و کنترل فرآیند دارد و اصطلاحا Pitot Tube نامیده میشود. این وسیله طبق تعریف، یک سنسور به حساب میاید. pitot Tube از یک تیوب پر شده از یک سیال که سر آن (که اصطلاحا Stagnation Point نامیده میشود) در معرض فلوی مایع تحت اندازه گیری قرار گرفته تشکیل میشود و کمیت اندازه گیری شده ی آن فشار کل (Stagnation pressure). در حالت فلوی هوایی صفر، سیال تیوب دارای فشار برابر با فشار محیط (که فشار استاتیکی نامیده میشود) میباشد.
بادسنج های سیم داغ مدت های مدیدی است که در مورد جریان های درهم در آزمایشگاه های سیالات و آیرودینامیک مورد استفاده قرار می گیرند. این آزمایش ها نشان داده اند که بین مشخصه های انتقال حرارت از یک سیم نازک کوچک یا یک میله و جریان درهم عبوری از روی آن ها رابطه ی دقیقی وجود دارد. اولین کاربرد سیم داغ مربوط به تونل های باد است که در آن از ماهیت شکنندگی سیم داغ استفاده می شده است. اگر چه باد سنج ها را می توان تا فرکانس Hz 30 استفاده کرد ، ولی فرکانس های حدود 4 تا 3 هرتز می تواند 90 درصد انرژی جنبشی را تامین کند. در این روش دقت انتقال اطلاعات 0.01(cm/sec) است. البته پیشنهاد شده جزء حسگر برای فاصله های کم تر از 5 (mm) تا مرز استفاده نشود. این فاصله آن قدر نزدیک است که با استفاده از جزء حسگر می توان حتی در لایه ی مرزی پیچیده نیز ، اطلاعات را جمع آوری کرد. اهمیت فوق العاده کوچک بودن سیم و نازک بودن فیلم روی جزء حسگر زمانی آشکار می شود که با یک جریان غلیظ حاوی مقادیر زیادی ذرات رسوبی سر و کار داشته باشیم. این سنسور ها دارای پاسخ فرکانی بسیار بالایی هستند و ابزاری مناسب جهت اندازه گیری دنباله (wake) وسایل پرنده، شدت اغتشاشات جریان، سرعت لایه مرزی و ... می باشد.
تعداد مشاهده: 3485 مشاهده
فرمت فایل دانلودی:.zip
فرمت فایل اصلی: docx
تعداد صفحات: 87
حجم فایل:7,410 کیلوبایت