تست ناميدن اسامي و افعال

جزئیات و دریافت

1-2 مقدمه

در سخن گفتن، بازيابي واژگاني بعنوان يك فرآيند رقابتي عمل مي‌كند و اين امر با تعيين ميزان تأثيري كه بافت معنايي در ناميدن تصوير و واژه بر جاي مي‌گذارد، محقق مي‌شود.

در تست‌ها و آزمونهاي انجام شده در اين زمينه، مشخص شده، زمانيكه طبقات معنايي آيتم‌ها مشابه هستند، مدت زمان ناميدن تصوير به مراتب طولاني‌تر از زماني است كه مضمون آيتم‌ها از طبقات مختلف هستند

در حاليكه اگر اين آيتم‌ها در بافت معنايي ناميده شوند، نتايج معكوسي حاصل مي‌گردد. يعني در بافتي كه آيتم‌ها از طبقات مشابه هستند، نامگذاري اين آيتم‌ها در مدت زمان كوتاهتري صورت مي‌گيرد.

بطور كلي اين يافته‌ها، مهر تأييدي بر اين ادعا هستند كه در فرآيند سخن گفتن، تأثير مداخله‌اي بافت معنايي، رقابتي را در فرآيند بازيابي وروديهاي واژگاني نشان مي‌دهد. روانشناسان در پرداختن به سازمانبندي حافظة واژگاني، اغلب به سازمانبندي اسامي موجود در ذهنشان تمايل بيشتري نشان مي‌دهند

اساساً حوزة اسم- شيء به مطالعات حافظة واژگاني مرتبط است و صرفاً بخش دانش واژگاني را بازنمايي‌‌ مي‌كند. بعبارت ديگر، با هدف بررسي سازمانبندي معنايي، به توسعه تئوري‌ها و ابزارهايي مي‌پردازد كه بايد به مواردي فراتر از كلمات تعميم داده شوند.

شباهت معنايي موجود در ميان كلمات، بر بسياري از تكاليف درگير كنندة توليد گفتار تأثير مي‌گذارد. به عنوان مثال هنگاميكه كلمه‌اي مخدوش كننده و به لحاظ معنايي مرتبط وجود دارد، گويندگان در ناميدن تصوير نسبت به زمانيكه كلمة موجود فاقد ارتباط است و (كلمة نامرتبط) كندتر عمل مي‌كنند (به عبارت ديگر مدت زمان ناميدن طولاني‌تر مي‌شود).

زمانيكه گويندگان تصاوير را در يك بافت معنايي مشابه مي‌نامند، تأثيرات مداخله‌اي اين تشابهات نسبت به زمانيكه عمل ناميدن در بافت‌ معنايي متفاوت و مجزائي صورت مي‌گيرد، افزايش مي‌يابد[

در حيطة‌ بازيابي واژگاني، دو تئوري در رابطه با كاركردهاي نيمكره‌هاي مغزي مطرح مي‌گردد. مطابق با تئوري اول يا تئوري فعال سازي، مسئله اينگونه مطرح مي‌گردد كه در حين بازيابي واژگاني، ديگر معاني فرعي يك كلمه نيز بازنمايي مي‌گردد ولي براساس تئوري دوم يا تئوري مهار، اين معاني به مرحلة بازنمايي و كدگذاري واجي نرسيده و از توليد معاني فرعي جلوگيري بعمل مي‌آيد و فرد فقط معني اصلي كلمة‌ هدف را بيان مي‌دارد.

در اينجا اين سئوال مطرح مي‌گردد كه چطور پيچيده‌ترين زمينه‌ها، ناميدن اسامي و افعال مي‌باشند؟ جواب اين سئوال را بطور خلاصه مي‌توان اينگونه عنوان كرد كه بدليل دشوار بودن شناسايي حوزه‌هاي مفهومي اوليه در اين زمينه‌ها، ناميدن آنها نيز مشكل مي‌باشد.

شماري از تئوريهاي متفاوت بازنمايي معنايي، تأثيرات مجزا و متفاوت معنايي را پيش‌بيني مي‌كنند. بويژه آنهايي كه بازنمائيهاي معنايي پراكنده و همپوشاني اصلي ميان آنها را عنوان مي‌كنند. بعلاوه بازنمائيهاي معنايي اشياء و افعال متفاوت است.

در حوزة اسامي، اعضاء مقوله، تأثيرات قوي و مهمي دارند. بويژه در بيماراني كه بطور انتخابي در مقوله‌اي از شناخت آسيب مي‌بينند و يا آن را مورد غفلت قرار مي‌دهند از قبيل حيوانات، قسمتهاي بدن، ميوه‌ها و سبزيجات     در اين ديدگاه اين احتمال وجود دارد كه تأثيرات متفاوت معنايي در ميان مقوله‌هايي كه بطور تدريجي برانگيخته شده‌اند، مشاهده نگردد، در اينصورت بايد بعنوان گروههاي قابل جداسازي عمل شوند زيرا از ديگر زمينه‌هاي دانش و آگاهي مستقل مي‌باشند. در مقابل احتمال بروز تأثيرات درجه‌بندي شده در ميان مقوله‌هايي وجود دارد كه بطور تدريجي تحريك و برانگيخته نشده‌اند. اين با طرحهاي مطابق با همپوشاني اصلي (بي‌توجه به اعضاء مقوله) متفاوت است، طرحهايي كه شباهت معنايي ميان مقوله‌ها را معين مي‌كنند

در حوزة‌ عمل يا فعل، مرز بين مقوله‌ها بخوبي تعريف و معين نشده است. براي توضيح چنين تفاوتهايي ميان اسامي و افعال در سال 1979 پيشنهاد شد كه در حوزة اسامي تعيين اعضاي مقوله و سازمانبندي سلسله مراتبي مناسب، از مهمترين اصول سازمانبندي مي‌باشند. در حاليكه حوزة عمل به شيوة‌ شبه ماتريكسي سازمانبندي شده است. افعال در اين روش با نمونه‌هايي در زمينه‌هاي متفاوت شامل ويژگيهاي عمومي (مثل قصد و تعمد)، زمينه‌هاي معنايي متضاد و بدون سازمانبندي سلسله مراتبي واضح، قرار مي‌گيرند

در اينجا اين نكته حائز اهميت است كه تفاوت معنايي با شباهت بينايي مرتبط است (بويژه در تكاليفي كه در آنها از تصاوير كمك گرفته مي‌شود)

طبق گزارشي در سال 2001 مشخص شد كه تفاوتهاي معنايي، بطور چشمگيري احتمال اشتباهات معنايي را پيش‌بيني مي‌كنند. مثل گفتن دست به جاي پادر زمانيكه شباهت بينايي ميان تصاوير، براي پاسخگويي به مدل قبلي در نظر گرفته شده باشد. اين شباهت‌ها بطور قابل توجهي شباهت معنايي را نشان دادند. اين مسئله، شباهت بينايي كه براي افعال در نظر گرفته شده است را شامل نمي‌شود. بطور كلي از تفاوتهاي معنايي ميان افعال و اشياء چنين استنباط مي‌شود كه هر دو زمينه، اصول سازمانبندي پايه و مشابهي را تعقيب مي‌كنند ولي اساساً اين موضوع به سازمانبندي مشابه در زمينه‌هاي افعال و اشياء نياز ندارد.

طبق نظريه‌اي در سال 2001، فضاي معنايي كه از ويژگيهاي توليد شده توسط گوينده نتيجه مي‌شود، براي افعال و اشياء متفاوت است. بويژه در حوزة اسامي، مقوله‌ها و مرزهاي مقوله‌اي به خوبي معرفي شده‌اند. در مقابل براي افعال، موارد مقوله‌اي بخوبي جمع‌بندي نشده، به عبارت ديگر دچار از هم گسيختگي است و مرز مقوله‌ها و گروههاي متفاوت نيز خوب تعريف نشده‌ است