محتوای فایل دانلودی:
اختصاص مقدار بهينه آب آبياري به عنوان عامل اصلي توليد محصول در كشاورزي به خصوص در مناطق خشك و نيمه خشک که با کمبود منابع آب مواجهند يا در مناطقی که قيمت آب بسيار گران است اهميت دارد.
بهينه سازي مصرف آب، كم مصرف كردن نيست بلكه به موقع و به مقدار لازم مصرف كردن است. به طوري كه استراتژي كم‌آبياري در كشت آبي و روش آبياري تكميلي در كشت ديم براي اين منظور ابداع شده است.
كم آبياري به عنوان يك راهبرد عملي و روشي اقتصادي در حصول الگوي بهينه مصرف آب به شمار مي‌رود. كم آبياري همچنين حد مجاز كاهش عملكرد در اثر كاهش مصرف آب و بالاترين ميزان درامد خالص به ازاء واحد آب مصرفي را تبيين مي‌كند. (English, 1990)
كم آبياري دركاهش هزينه‌هاي توليد مؤثر است، از هدر رفت آب جلوگيري كرده و به كار گيري صحيح آن منطبق بر اصول زيست محيطي است. اين نوع كم آبياري را كم آبياري تنظيم شده مي‌نامند (English, 1990).
در كم آبياري تنظيم شده يكي از مهم‌ترين و در عين حال مشكل‌ترين مراحل كار بهينه سازي آن از نظر عملكرد و يا سود خالص است. بنابراين براي تعيين حد بهينه آبياري استفاده از مدل‌ها و روابط تجربي رياضي و توابع تغييرات مصرف آب عملكرد امري اجتناب‌ناپذير مي‌باشد (قهرمان و سپاسخواه، 1375).