محتوای فایل دانلودی:
1 فرض کنيد که طيف قابل استفاده يک فيبر از 1260 تا 1675 نانومتر است.
2 فرض کنيد يک سيستم DWDM با فاصله کانالهاي 1 نانومتر داريم پس تعداد کانالهاحدود 415 است.
3 فرض کنيد نرخ ارسال داده هاي هر کانال 10Gb/s مي باشد.
بنا بر اين ظرفيت اين رشته فيبر برابر 415x10Gb/s=4.15 Tb/s است
در سيستم های بدون مالتی پلکس WDM ، از فيبر های با Dispersion شيفت يافته
يا DSF در طول موج 1550 نانومتربمنظور کاهش Chromatic Dispersion استفاده شده است.
متاسفانه کار در طول موج با کمترين Dispersion ، سطح FWM را افزايش می دهد.
فيبرهای معمولی که حد اقل Dispersion آنها در طول موج 1330nm است دارای FWM کمتری در 1550 نانومتر هستند اما Chromatic Dispersion در آنها بالاست.
در نتيجه راه حل مشکل استفاده از فيبرهای Non Zero Dispersion Shifted Fibre (NZ DSF) است. اين فيبرها دارای خواصی بين فيبرهای معمولی و فيبرهای DSF می باشند.
- استاندارد ITU T با شماره G 655 در مورد فيبر های تک مد NZ DSF می باشد.
- يکی از راههای کاهش FWM در فيبر های NZ DSF افزايش سطح موثر فيبر است.