پاورپوینت بررسی انواع درب و ورودی در معماری ایران و روش های ایجاد آنها

دسته بندي : عمومی » گوناگون
عمل وارد شدن می تواند از طریق روش هایی غیر از سوراخ کردن یک دیوار هم انجام شود ، مثلا با عبور از سطحی مجازی که بوسیله دو ستون یا یک تیر در بالا پایدار شده است . هنگامی که می خواهیم تداوم بصری و فضای بیشتری بین دو فضا برقرار شود ، حتی یک اختلاف سطح هم می تواند به عنوان درگاه در نظر گرفته شود و نشانه عبور از جایی به جای دیگر باشد .

در شرایط عادی که از دیوار برای تعریف و بستن یک فضا یا مجموعه ای از فضا ها استفاده می شود ، برای ساختن ورودی کافی است شکافی در دیوار ایجاد کنیم . این بازشو می تواند به فرم یک روزنه ساده در دیوار و یا به صورت دروازه ای متشکل از تکه های مجزا باشد .

ورودی ها به طور معمول در گروه های زیر قرار می گیرند
هم سطح ، پیش آمده ، فرو رفته

فرم فضای ورودی هر کدام از گروه های گفته شده ، می تواند شبیه به فرم فضایی باشد که به آن وارد می شویم و به ما کمک می کند تا قبل از ورود تصوری از فضای داخلی به دست آوریم . همچنین اگر فرم فضای ورودی در تضاد با فرم داخل بنا باشد ، مرز بین آنها کاملا محسوس شده ، و وجود این مرز ، بر ویژگی فضای درونی به عنوان یک مکان خاص تاکید می کند .

عناصر اصلی ترکیب‌های شکلی فضای ورودی که پیش از این در تهران و برخی از شهرهای دیگر مورد استفاده قرار می‌گرفتند عبارت بودند از یک قوس جناغی شکل برای پوشش دهانه، دو سکو در دو سوی در، یک در چوبی، دو لنگه مستطیل شکل با گل میخ‌ها و کوبه‌های فلزی و دو جرز آجری در دو طرف دهانه ورودی که پایه‌های قوس به روی آنها قرار می‌گرفتند.
در بیشتر موارد، جرزهاي بالای ورودی، یک قاب مستطیل شکل و دو سطح کچلی واقع در میان اضلاع مستطیل و خط‌های قوس دهانه پدید می‌آورند که گاهی درون آن با نقش‌های آجری یا کاشی تزیین می‌شد.

در دوره قاجار، قوس‌های "دورتمام" یا "یک پرگاری" برای پوشاندن دهانه بسیاری از حجره‌ها و درگاه‌ها یا دهانه‌های فضاهای ورودی رواج يافت.
در برخی از این فضاها، سکوهایی در دو سو براي نشستن افراد ساخته می‌شد؛ اما گاهی این سکوها سطح کافی برای نشستن نداشته و تنها برای ایجاد ترکیب شکلی و فضایی ساخته می‌شدند.
مواردی هم وجود دارد که فاقد سکو هستند. در بعضی از فضاهای ورودی با سفال و آجرهای مهری، روی جرزها و سایر سطوح فضا، به‌ویژه روی کتیبه سردر، نقش و نگارهای پرکار و متنوعی طراحی و اجرا می‌شد.
عمق این ورودی‌ها معمولا در حدود نیم‌ متر بود اما عرض آنها با احتساب عرض جرزها بین 3 تا 4 و ارتفاع آنها بین 3 تا 5/4 متر بوده است.