مقاله انگلیسی تولید آمیلاز از B. amyloliqufaciens در تخمیر مستغرق با استفاده از فرآورده های فرعی صنع

دسته بندي : فنی و مهندسی » کشاورزی و زراعت
تعداد صفحه : انگلیسی : 10 ترجمه : 20

آنزیم ها به عنوان پروتئین های بیوکاتالیست در طبیعت تعریف شده اند که توسط سلول های زنده برای واکنش های خاص بیوشیمیایی تشکیل دهنده ی قسمت هایی از روند متابولیک سلول تولید می شوند. آنزیم ها به شدت در فعالیت خود روی زیرلایه ها خاص هستند.
تولید آمیلاز دیگر آنزیم ها را در بر می گیرد، بنابراین نشاسته 65% آنزیم های بازار جهانی را پوشش می دهد (وان در مارل و همکاران، 2002، بالکان و فیگن، 2007). آمیلاز a یک آنزیم با فعالیت اندو بوده پیوندهایی را در شکل های تصادفی هیدرولیزه کرده که خود موجب هیدرولیزه شدن a-1، 4 باند و انشعاب a-1، و شش پیوند شده و به شکل گیری اولیگوساکراید خطی و دکسترین محدود منجر می شود. آمیلاز B یک آنزیم با عملکرد اکسو می باشد که از انتهای غیرکاهنده به زیرلایه ها حمله می کند، 4،a-1 را هیدرولیزه کرده و نمی تواند از پیوندهای a-1,6 عبور کند بنابراین مالتوز اولیگوساکراید را به عنوان تولید خواهد کرد (دو واحد از گلوکز همجوار).آمیلاز y (گلوکومیلاز) یک آنزیم با عملکرد اکسو می باشد که از انتهای غیرکاهنده به زیرلایه های حمله کرده و پیوندهای a-1,4 و a-1,6 هیدرولیزه کرده و بنابراین مونوساکراید (یک واحد از گلوکز) را به عنوان محصول اصلی خود تولید می کند (گوپتا و همکاران، 2002).
آمالیزها در تجارت برای میعان نشاسته، کاغذ، آهارزنی منسوجات، روکش نشاسته ای رنگ ها، جدا کردن کاغذ دیواری، صنعت آبجو، استخراج شکر با تولید شهد شکر از نشاسته که شامل گلوکز، مالتوز، و اولیگوساکراید می شود، و صنایع دارویی به کار می رود. به منظور رفع نیازهای این صنایع واسطه ای ارزان قیمت برای تولید آمیلاز ها مورد نیاز است (بالکان و فیجن، 2007). امروزه پتانسیل کاربرد میکروارگانیسم به عنوان منبع بیولوژیکی آنزیم های به صرفه ی صنعتی توجهات را به سمت فعالیت آنزیمی خارج سلولی در چندین میکروارگانیسم جلب کرده است. آمالیزها را می توان از چندین منبع مانند گیاه، حیوان و میکرب هایی مانند باکتری و قارچ به دست آورد (موراکامی و همکاران، 2008). منبع میکربی آمالیزها به علت قابلیت ارتجاعی و دسترسی خود به دیگر منابع ترجیح داده می شود. تا کنون آنزیم های تجاری از باکتری یا قارچ کشت شده به دست آمده است. آمالیزهای باکتریایی عموما به دلیل پردازش نشاسته ترجیح داده می شوند. در میان باکتری ها، نمونه های Bacillus مانند B. subtilis، B. stearothermophilus، B. macerans، B. megaterium، و B. amyloliquefaciens بهترین تولید کننده های آمیلاز a مقاوم در برابر حرارت با استفاده از تخمیر بوده و به صورت گسترده برای تولید تجاری آنزیم در کاربردهای مختلف Clostridium thermosacharolyticum, Cl. Thermohydrosulfuricum و Pseudomonas به کار رفته اند (اناسی، 2007، بوژیک و همکاران، 2011).
بیوسنتز آمالیزها در باقیمانده ها و محصولات فرعی مانند مواد نشاسته ای برای حل مسائل مرتبط با آلودگی و دستیابی به وسیله ای ارزان قیمت انجام شد (حق و همکاران، 2005، جکریف داکاموش و همکاران، 2006، موکرجی و همکاران، 2009). سبوس برنج، سبوس گندم، و زائده ی نشاسته ی سیب زمینی به عنوان زیرلایه کربن ارزان قیمت برای فعالیت آمیلاز B. subtilis استفاده شده اند (بایسال و همکاران، 2003، شوکلا و کار، 2006، اصغر و همکاران، 2007).
هدف از این تحقیق بررسی ته مانده های کشاورزی صنعتی به عنوان منبع جایگزین کربن برای تولید آمیلاز توسط باکتری محلی مصری به منظور کاهش آلودگی محیطی و هزینه ی تولید می باشد.