معماران نامی ایران در دوران پهلوی دوم(سیحون،امانت،فرمانفرما)

دسته بندي : فنی و مهندسی » معماری
اگر دوره پهلوی اول را دوران ظهور معماری مدرن ایران بتوان نامید، دوران پهلوی دوم (۱۳۵۷-۱۳۲۰) را دوران توسعه و رواج معماری مدرن ایرانی می توان قلمداد کرد.
این امر به چند دلیل استوار است: تأسیس نهادهای مدرن آموزشی چون دانشکده هنرهای زیبا، رواج سبک بین الملل در اروپا و امریکا پس از جنگ جهانی دوم، ترویج فرهنگ امریکایی در ایران، رشد سریع شهر نشینی و توسعه اقتصادی - اجتماعی. در این دوره ساختمان هایی با عملکردهای مدرن مانند فرودگاه، هتل، ورزشگاه، مجلس و... ساخته شدند. رویکردهای عمده در این دوران عبارت بودند از: آزادی فرم و پلان در نتیجه استفاده از سیستم های نوین سازهای، معماری مدرن بین الملل (هتل هیلتون) و برداشت استعاره ای معماری گذشته ایرانی (مقبره بوعلی ، مقبره خیام، برج آزادی) و معماری بساز و بفروشی.
برگزاری دو سمینار مهم بین المللی معماری در ایران در سال های ۱۳۵۰(اصفهان) و ۱۳۵۶ (شیراز) شمسی با حضور معماران صاحب نامی مانند لوئی کان، باکمینیستر فولر، کنزو تانگه، خوزه لوئیس سرت و... تأثیر به سزایی در رشد معماری این دوران گذاشت.
در دوران پهلوی دوم یکی از موضوعات مهم توجه به شهرسازی و به ویژه منشور آتن است.
در این دوران تأثیرهای نوستالژیک و خاطره برانگیز نسبت به گذشته معماری ایران نیز هم چنان مشهود است در عین حال که رویکرد راسیونالیستی نسبت به گذشته معماری ایران نیز شکل می گیرد.
بهترین نمونه ساختمان های معماری نوگرای ایرانی را در این سال ها می توان در مقابر طراحی شده توسط هوشنگ سیحون مانند مقبره بوعلی سینا، مقبره نادر شاه افشار، مقبره حکیم عمر خیام و مقبره استاد کمال الدین ملاحظه کرد. همچنین مدرسه عالی مدیریت (دانشگاه امام صادق کنونی) و دانشگاه بوعلی سینا توسط نادر اردلان، پارک شفق، موزه هنرهای معاصر و شوشتر نو (۱۳۰۲- ۱۳۵۹) توسط کامران دیبا، بنای برج و میدان شهیاد (آزادی کنونی) و ساختمان سازمان میراث فرهنگی کشور توسط حسین امانت، سر در ورودی دانشگاه تهران توسط کوروش فرزامی، ساختمان تئاتر شهر توسط علی سردار افخمی و مقبره الشعرا در تبریز توسط غلامرضا فرازنمهر، نمونه های بارز این سبک معماری هستند.
ما در ای پاورپوینت با جزئیات آثار مهندسان هوشنگ سحون وحسین امانت و عبدالعزیز فرمانفرما را بررسی کرده ایم
فهرست مطالب به شرح زیر میباشد:
مقدمه
معماری نوگرایی ایران
اهداف در معماری نوگرایی
بررسی آثار مهندس هوشنگ سیحون
بررسی آثار مهندس حسین امانت
بررسی آثار مهندس عبدالعزیز فرمانفرما
نتیجه گیری
منابع