مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی

دسته بندي : فنی و مهندسی » صنایع غذایی
دانلود مقاله تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ به روش انعقاد و لخته سازی

نوع فایل: word

فرمت فایل: doc

قابل ویرایش

تعداد صفحات : 100 صفحه

قسمتی از متن :

چکیده
در این پروژه کارایی روش انعقاد و لخته سازی در تصفیه پساب کشتارگاه مرغ مورد بررسی قرار گرفت. بدین منظور ابتدا مواد منعقد کننده سولفات آهن(3)، سولفات آهن(2)، کلرید فریک، پلی آلومینیوم کلراید و آلوم جهت تصفیه پساب انتخاب گردید. سپس جهت تعیین ماده منعقد کننده مناسب، شرایط عملیاتی مختلفی مورد آزمایش قرار گرفت. نتایج جارتست نشان داد که در صورت استفاده از منعقد کننده سولفات آهن(3)و کلرید فریک و پلی آلومینیوم کلراید، به ترتیب با دُز مصرفی 1670، 1250 و5800 (mg/L)، مقدار کدورت نمونه به حدود(NTU) 3 کاهش می یابد. با تغییر PH نمونه بهبود چندانی در مقدار کدورت مشاهده نگردید(PH نمونه حدود 6)،ولی با افزایش دور همزن مقدار کدورت نمونه کاهش یافت(حداکثر دور همزن rpm 300). سولفات آهن(3)در دور تند rpm300 و مدت زمان 15 دقیقه موجب ایجاد 86% حجم زلال شده می گردد، که این مقدار از مقادیر حاصله در صورت استفاده از کلرید فریک و پلی آلومینیوم کلراید بیشتر است. در صورت استفاده از سولفات آهن(2)و آلوم، مقدار کدورت نمونه بترتیب به 71 و 25 (NTU) کاهش یافت. لذا این دو ماده جهت تصفیه پساب مرغ مناسب نمی باشند.
پلی آلومینیوم کلراید نیز علی رغم کاهش میزان کدورت به 3، با توجه به دز مصرفی بالا و زمان نسبتاً زیاد مورد نیاز برای زلال سازی نمونه، جهت تصفیه پساب مرغ توصیه نمی گردد. در مجموع با توجه به نتایج آزمایشات، استفاده از کلرید فریک و سولفات آهن(3) در مراحل اولیه تصفیه پساب کشتارگاههای مرغ توصیه می گردد. مقدار کاهش COD نمونه در صورت استفاده از کلرید فریک و سولفات آهن(3) به ترتیب 32% و 39% می باشد. البته این مقادیر خیلی بیشتر از حد مجاز بوده و باید در مراحل بعدی تصفیه بهبود یابند.
کلمات کلیدی
انعقاد و لخته سازی- جارتست - تصفیه پساب کشتارگاه مرغ - سولفات آلومينيوم- كلريد فريک- پلي آلومينيوم كلرايد



مقدمه
تاریخچه استفاده از مواد منعقد کننده در تصفیه آب به منظور حذف کدورت بسیار طولانی است و به استفاده مصریان از آلوم در 2000 سال قبل از میلاد بر می گردد. در سال 1767 در انگلستان، مردم عادی جهت زلال سازی آبهای گل آلود از این ماده استفاده نمودند. در سال 1884 اولین امتیاز فرایند انعقاد به وسیله پر کلراید آهن در شرکت نئواورلئان به ثبت رسید و یکسال بعد دانشگاه Rutger نتایج اولین تحقیقات خود را در مورد آلوم بعنوان یک منعقد کننده انتشار داد.
به هم چسبیدن ذرات در گروهها و افزایش اندازه موثر و بنابراین سرعت ته نشینی، در بعضی مواقع امکان پذیر است. با وجود این، ذرات در گستره اندازه کلوئیدی دارای خصوصیاتی هستند که از به هم چسبیدن جلوگیری می کند. بارهای الکتریکی در سطح ذره می باشد. ترتیب مولکولی داخل بلورها، از دست دادن اتمها در اثر سایش سطوح و عوامل دیگر ممکن است باعث بوجود آمدن بار الکتریکی بر سطوح بشود. در اکثر آبهای سطحی، سطوح کلوئیدی بار منفی دارند. سوسپانسیونهای کلوئیدی که بطور طبیعی متراکم نمی شوند پایدار نامیده می شوند. مهمترین عامل پایداری سوسپانسیونهای کلوئیدی، نسبت سطح به حجم بالای ناشی از اندازه کوچک آنها می باشد.
انعقاد و لخته سازي فرايندهايي هستند كه در آن ذرات بسيار ريز (كدریت و رنگ) بصورت توده هايي به اندازه كافي درشت در مي آيند كه در نهايت حذف آنها به روش هاي مختلف (ته نشين) با فيلتراسيون و يا شناوري با سرعت معقولي انجام مي پذيرد. انعقاد و لخته سازي پديده هاي پيچيده اي هستند كه هنوز كاملاً شناخته نشده اند هر چند كه تئوري هايي در اين مورد وجود دارد[1].
كشتارگاه دام معمولاً در اكثر شهرهاي ايران وجود دارد كه عمل كشتار در آنها به صورت سنتي و غير اتوماتيك انجام مي شود. گوشت مرغ از عمده ترین منابع تامین کننده مواد پروتئینی برای انسان می باشد. ذبح و آماده سازی مرغ برای مصرف از طریق صنعتی می تواند از اتلاف ضایعاتی که بعنوان منابع پروتئینی و مکمل غذایی طیور و مرغ و ماهی می باشند، جلوگیری کند. آب در کشتارگاههای مرغ در موارد پر کنی طیور (دستگاه اسکالدر) و تولید بخار جهت سیستم پخت ضایعات و سیستم پخت و شستشوی لاشه حیوان و انجماد و برودت بکار می رود. مشخصات فاضلاب توليدي كشتارگاهها بر حسب ساده و پيچيده بودن آنها متفاوت مي باشد .
با توجه به مکانیزه بودن سیستم های بکار رفته در کشتارگاههای مرغ، میزان مصرف آب در حداقل مقدار خود در حدود 10 الی 15 لیتر برای هر قطعه مرغ با وزن 5/1 کیلوگرم برآورد شده است آب ناشی از شستشوی لاشه مرغ یکی از عمده ترین منابع فاضلاب این صنعت را تشکیل می دهد، اگر چه خون حیوان بطور عمده برای تولید مواد پروتئینی به سیستم پودر گوشت منتقل می گردد، ولی خون باقیمانده و مایعات داخل بدن حیوان منبع اصلی مواد آلاینده در فاضلاب کشتارگاه محسوب می گردد. پساب ناشی از سیستم پر کنی و پساب ناشی از شستشوی دستگاهها، بخصوص دستگاه پخت از منابع دیگر ورود مواد آلاینده به فاضلاب محسوب می شوند.
مطالعات انجام شده در مورد غلظت فاضلاب کشتارگاههای مدرن مرغ، فاضلابی حدود 3 برابر فاضلاب انسانی را نمایان می سازد. موضوع پسابهای صنعتی با توجه به تنوع آلاینده های تشکیل دهنده های آنها بعلت بهره گیری از هزاران ترکیب جدیدی که مورد استفاده قرار می دهند و مشکلاتی که دفع نادرست این پسابها ممکن است بوجود آورد از مدتها پیش مورد توجه بوده و قوانین بسیار سختی در حال حاضر در اکثر کشورهای صنعتی از نظر تخلیه پسابها به محیط به موارد اجراء در آمده است[1].