مقاله پروتکل های مسیریابی و درجه مشاركت نودها در مسيريابی

دسته بندي : فنی و مهندسی » برق، الکترونیک، مخابرات
 مقاله برق درباره پروتکل های مسیریابی و درجه مشاركت نودها در مسيريابی

نوع فایل: word

فرمت فایل: doc

قابل ویرایش

تعداد صفحات : 80 صفحه

قسمتی از متن :
درجه مشاركت نودها در مسيريابي
پروتكلهاي مسيريابي كه تاكنون مورد بررسي قرار گرفتند همگي براين فرض استوارند كه تمام نودها تمايل يكساني به مشاركت در مكانيزم هاي مسيريابي دارند . اگر چه در شبكه Adhoc ممكن است كه نودي تصميم بگيرد در تمام و يا فقط قسمتي از پروسه forwaed نمودن بسته هاي اطلاعاتي براي انجام مسيريابي مشاركت نداشته باشد .
الگوريتم هاي مسيريابي موجود مجبورند كه فرضيه مشاركت يكسان و يك سطح نودها را در امور مسيريابي رعايت نمايند . به عبارت ديگر ، بدون توجه به منابع در دسترس هر يك از نودها و پروسس هايي كه دقت cpu را به خود اختصاص مي دهند و بسياري موارد ديگر ، از نود خواسته مي‎شود تا در امور مربوط به مسيريابي به طور كامل مشاركت داشته باشد .
در حاليكه ممكن است طول عمر باتري يك نود كم باشد و طول عمر باتري نود ديگري زياد ، يك نود ممكن است در معرض در خواستهاي بسيار زياد كاربران قرار بگيرد كه پاسخگويي به هر يك از آن پروسس ها قسمتي از وقت cpu را به خود اختصاص مي‎دهد در حاليكه نود ديگري ممكن است هيچ درخواستي براي پاسخگويي نداشته باشد و به عبارت ديگر بيكار باشد .
ايده اصلي درجه مشاركت نودها در امور مسيريابي براساس مفهوم زير بنا نهاده شده است :
«به جاي اينكه نودها بدون توجه به منابع در دسترشان مجبور به مشاركت در امور مسيريابي باشند به آنها امكان داده شود تا از طريقي درجه تمايل خود را براي شركت در اين امور تعيين نمايند .»
در مقايسه با شبكه هاي بي سيم دار مي توان گفت كه در اين گونه شبكه ها مسيريابها وظيفه forward نمودن بسته هاي مسيريابي و اطلاعاتي ر ابر عهده دارند در حاليكه در شبكه هاي Adhoc به سبب اينكه نودها همزمان وظيفه انجام امور مسيريابي و نيز پاسخگويي به درخواستهاي كاربران را بر عهده دارند ، انتخاب مشكلي بين استفاده از منابع در دسترس جهت forward نمودن بسته هاي ارسال شده توسط نودها يا انجام اعمال مربوط به پاسخگويي به درخواست كاربران براي آنها وجود دارد .
پس نياز به يك روشي وجود دارد تا نودها بتوانند درجه مشاركت خود را در مكانيزم هاي مسيريابي تعيين كنند . درجه مشاركت روي چندين پارامتر از جمله سطح انرژي ، تعداد پروسس‎هاي در حال اجرا ، سطح حافظه ،‌ توانايي نودها و سياستهاي مديريتي منابع داخلي كار مي‎كند .
مقاديري كه در اين درجه مشاركت مورد استفاده قرار مي گيرند از 0% تا 100% مي باشند و نشان دهنده درصد تمايل هريك از نودها به مشاركت در مسيريابي مي‎باشد .
لازم بذكر است يكي از معايب در نظر گرفتن سطوح مشاركت يكسان براي نودها اين است كه اين امكان وجود دارد كه از نودهايي داراي توان انرژي كمتر استفاده نمائيم در حاليكه مي توانستيم ازمسيرهاي جايگزين كه داراي نودهايي با توان بالاتر مي باشند استفاده كنيم .
در اين راستا هر نود در شبكه Adhoc درجه مشاركت خود را براي انجام امور مسيريابي تعيين مي‎كند كه به طور مخفف به آن DP مي گويند .
يك نود ممكن است درجه مشاركتش را بر طبق سياستهاي مديريتي منابع داخلي تغيير دهد ، هر نود بصورت دوره اي مقادير مربوط به DP خود را به همسايگانش ارسال مي‎كند . اين مقادير DP در پروسه هاي forward نمودن مورد استفاده قرارمي گيرند .
هنگاميكه يك مسيري به سمت مقصد مورد نياز باشد ولي هيچ مسيري اكنون در دسترس نباشد نود مبدأ بسته RREQ را براي كشف مسير به سمت مقصد ارسال مي‎كند . در اين بسته مي نيمم DP مجاز در مسير ، مقدار نهايي DP براي مسير و يك مقدار آستانه قرار مي‎گيرد . مي نيمم DP نمي تواند بزرگتر از DP مربوط به نود مبدأ باشد .